Μπαταρία η Συσσωρευτης

1-7


Ιστορία .


Οι μπαταρίες της Βαγδάτης
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Η Μεσοποταμία ήταν πάντοτε ένα από τα αγαπημένα πεδία έρευνας των αρχαιολόγων, κυρίως στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα. Πλήθος επαγγελματιών και ερασιτεχνών αρχαιολόγων συνέρεαν, αναζητώντας είτε ίχνη των σπουδαίων αρχαίων πολιτισμών που άκμασαν στην περιοχή, είτε ευρήματα σχετικά με τις βιβλικές ιστορίες και μυθικές περιγραφές για τον Κήπο της Εδέμ, τον Πύργο της Βαβέλ, το Δένδρο της Γνώσης
Το 1938 ο Γερμανός αρχαιολόγος Wilhelm Konig έφερε στην επιφάνεια ένα από τα πιο περίεργα ευρήματα. Επρόκειτο για ένα μικρό κεραμικό βάζο, ύψους περίπου 15cm, το οποίο περιείχε ένα χάλκινο κύλινδρο στερεωμένο στο χείλος της οπής και μια μικρή σιδερένια ράβδο πακτωμένη στο καπάκι. Αναλύσεις έδειξαν ότι το περιεχόμενό του ήταν κάποιο οξειδωτικό διάλυμα, πιθανότατα κρασί ή ξύδι.
Μέχρι σήμερα παραμένει αδιευκρίνιστο εάν ο Konig βρήκε το αντικείμενο σε κάποιο σημείο ανασκαφών κοντά στη Βαγδάτη, ή στα υπόγεια του μουσείου της πόλης, του οποίου τη διεύθυνση είχε αναλάβει. Το σίγουρο πάντως είναι ότι υπάρχουν περίπου 12 τέτοια αντικείμενα, αν και τα περισσότερα δε βρίσκονται σε καλή κατάσταση. Η χρονολόγηση έδειξε ότι το εύρημα του Konig είναι περίπου του 200 πΧ.
Το 1940 ο Γερμανός αρχαιολόγος δημοσίευσε μια εργασία με την οποία ισχυριζόταν και τεκμηρίωνε ότι το αντικείμενο δεν ήταν τίποτε λιγότερο από μια πρωτόγονη μπαταρία. Ο συλλογισμός του φαντάζει απόλυτα ορθός καθώς τα αντικείμενα έχουν τη χαρακτηριστική διαμόρφωση ενός γαλβανικού στοιχείου: 2 ηλεκτρόδια από μέταλλα διαφορετικού δυναμικού βυθισμένα μέσα σε ηλεκτρολυτικό υγρό (κρασί ή ξύδι). Η διαφορά δυναμικού ανάμεσα στα ηλεκτρόδια δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την ανταλλαγή ηλεκτρονίων ενώ το ηλεκτρολυτικό υγρό εξασφαλίζει την «οδό» μετακίνησης αυτών των ηλεκτρονίων.
 
Πιστό αντίγραφο των ευρημάτων

Αντίγραφα των μπαταριών της Βαγδάτης έχουν κατασκευασθεί και μελετηθεί από διάφορες επιστημονικές ομάδες, μεταξύ των οποίων ο W. F. Gray του General Electric High Voltage Laboratory, Pittsfield Massachusetts και η ομάδα της Dr M. Senechal στο Smith College. Τα αντίγραφα αυτά μπορούν να παράγουν τάση 0,8-2V, ενώ η παράλληλη σύνδεση ενός αριθμού μπαταριών, μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερες τάσεις.
Είναι λοιπόν αναμφισβήτητο ότι τα ευρήματα ήταν, ή μπορούσαν να λειτουργήσουν ως μπαταρίες παραγωγής χαμηλής τάσης. Και αν εδώ η ηλεκτροχημεία ολοκληρώνει τις επιστημονικές της παρατηρήσεις, ξεκινά το πρόβλημα για την αρχαιολογία. Τα ευρήματα της Βαγδάτης είναι μοναδικά, καθώς πουθενά αλλού στον κόσμο δεν έχει βρεθεί κάτι αντίστοιχο. Επιπλέον, ποιος πώς και με τι χρήσεις είχε γνώση της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, έστω και σε αυτή την κλίμακα, το 200 πΧ. ;
Η πρώτη απάντηση που προβλήθηκε ήταν ότι οι λαοί της περιοχής, συγκεκριμένα εκείνη τη χρονική περίοδο οι Πάρθοι, χρησιμοποιούσαν τα στοιχεία για την επιχρύσωση κοσμημάτων και άλλων σκευών. Όμως η εξήγηση αυτή αντικρούεται από το ότι όσα επιχρυσωμένα αντικείμενα έχουν βρεθεί, έχουν κατασκευασθεί με τη μέθοδο της επικόλλησης φύλλων χρυσού, απευθείας στο βασικό μέταλλο, ή με τη χρήση πάστας υδραργύρου. Επιπλέον η διαμόρφωση της «συσκευής» σε ένα μικρό, κλειστό βάζο δεν είναι εκείνη που θα επέτρεπε τη διενέργεια επιμεταλλώσεων, παρά μόνο στα πολύ μικρά αντικείμενα που θα χωρούσαν στο βάζο.
Μια άλλη εξήγηση ήταν η χρήση των μπαταριών σε σειρά, ώστε να παράγουν ρεύμα μεγαλύτερης τάσης, αν και χαμηλής έντασης, για «θαυματοποιές» εφαρμογές. Δηλαδή για μικρά τρυκ μέσα σε ναούς όπως μικρές εκκενώσεις από αγαλματίδια και άλλα εφέ, με στόχο τον εντυπωσιασμό των πιστών. Όμως πουθενά δε βρέθηκαν ίχνη συρμάτων που θα λειτουργούσαν ως καλώδια ή άλλης διαμόρφωσης που θα επέτρεπε την «εξαγωγή» του ρεύματος από τη μπαταρία και τη χρήση του.
Όμως όποια κι αν ήταν η χρήση τους, πώς εξηγείται η ίδια η ύπαρξή τους; Στον αρχαίο κόσμο ελάχιστα ήταν γνωστά για τον ηλεκτρισμό και αυτά αφορούσαν κυρίως το στατικό ηλεκτρισμό. Κανένας από τους προηγμένους λαούς της εποχής, Έλληνες, Αιγύπτιοι, Ρωμαίοι, δεν ανέπτυξε χρηστικές εφαρμογές του ηλεκτρισμού. Ο πολιτισμός των Πάρθων, στον οποίο αποδίδεται η κατασκευή των αντικειμένων, βάσει της χρονολόγησης και της γεωγραφικής περιοχής, ήταν πολιτισμός νομάδων και σκληροτράχηλων πολεμιστών με ελάχιστη ανάπτυξη των επιστημών και της τεχνολογίας.
Πρέπει όμως να συγκρατήσει κανείς και την αμφιβολία για τον πραγματικό τόπο ανακάλυψης των μπαταριών. Εάν ο Konig τις βρήκε στα υπόγεια του μουσείου της Βαγδάτης, τότε ο πραγματικός τόπος ανακάλυψής τους παραμένει άγνωστος.
Μια αρκετά ενδιαφέρουσα άποψη είναι αυτή που υποστηρίζει ότι πολύ συχνά η επιστημονική αρχή στην οποία στηρίζονται κάποιες εφευρέσεις και ανακαλύψεις έπεται των ίδιων των εφευρέσεων.
Μια πιο εξωτική εκδοχή υποστηρίζει τη μετάδοση γνώσης από κάποιο προγενέστερο προηγμένο πολιτισμό, εξωγήινους επισκέπτες ή και ταξιδιώτες του χρόνου. Αν και η κατασκευή των μπαταριών είναι εντελώς πρωτόγονη, με υλικά προσιτά και εύκολα παρασκευάσιμα από οποιοδήποτε πολιτισμό της εποχής, μπορεί κανείς να αντιτείνει ότι είναι η αδέξια προσπάθεια κατασκευής, με τα τότε διαθέσιμα μέσα, από ένα λαό της εποχής, της τεχνολογίας που μεταδόθηκε από κάποιους άλλους.
Οι πιθανές χρήσεις δεν έχουν διερευνηθεί επαρκώς, σε όλο το εύρος των πιθανών εφαρμογών. Είναι πολύ πιθανό οι συσκευές αυτές να χρησιμοποιήθηκαν για κάτι που απλά είναι έξω από την πορεία σκέψης των σημερινών ερευνητών. Εδώ τίθεται πιο έντονα και το ερώτημα της ταυτότητας του λαού που τις κατασκεύασε, καθώς πιθανές ενδείξεις για τη χρήση τους θα μπορούσαν να προέρχονται και από ιδιαίτερες συνήθειες του συγκεκριμένου λαού.
Τελικά η πιο πιθανή εξήγηση είναι ότι οι κατασκευαστές τους, πιθανώς κατά τύχη, όπως άλλωστε έχει συμβεί και πολλές ανακαλύψεις, αντελήφθησαν το φαινόμενο της ηλεκτραπόθεσης, ή απλά της κυκλοφορίας ηλεκτρικού ρεύματος μέσα στη συσκευή και τη χρησιμοποίησαν για κάποια απλοϊκή εφαρμογή, για την οποία μόνο εικασίες μπορούν να γίνουν.
Σε κάθε περίπτωση οι μπαταρίες της Βαγδάτης, αν τελικά πράγματι ήταν μπαταρίες, αποτελούν ένα από τα πιο συναρπαστικά αρχαιολογικά ευρήματα, αν και δεν τους έχει δοθεί η αρμόζουσα σημασία, ίσως γιατί φέρνουν σε δύσκολη θέση τη συμβατική αρχαιολογία.
Μετά τον πρόσφατο πόλεμο στο Ιράκ και τη λεηλασία του μουσείου της Βαγδάτης η τύχη τους είναι αδιευκρίνιστη, όπως και πολλών άλλων σημαντικών ευρημάτων.
 

Όλα αυτά ακούγονται σημαντικά αλλά υπάρχει ένα αναπάντητο μέχρι σήμερα ερώτημά πια η χρήση τις .

2-7

Ηλεκτρικό στοιχείο
Το ηλεκτρικό στοιχείο είναι αποθήκη χημικής ενέργειας που με την κατάλληλη συνδεσμολογία, προβλέπεται να μετατραπεί σε ηλεκτρική ενέργεια.
Διακρίνουμε δύο είδη ηλεκτρικών στοιχείων: τα πρωτογενή και τα δευτερογενή στοιχεία.
Στο πρωτογενές στοιχείο λαμβάνει χώρα μία χημική αντίδραση που δεν αναστρέφεται. Οταν εξαντληθεί η χημική του ενέργεια, δεν μπορεί να ξαναχρησιμοποιηθεί με τον ίδιο τρόπο.
Το δευτερογενές στοιχείο, όταν αποδώσει την χημική του ενέργεια μπορεί να επανέλθει στην αρχική του κατάσταση. Αυτό επιτυγχάνεται αντιστρέφοντας την "διαδικασία", δηλαδή δίνοντάς του ηλεκτρική ενέργεια, που αποθηκεύεται σ' αυτό σαν χημική ενέργεια. Αυτή η εργασία λέγεται φόρτιση (ή επαναφόρτιση).
Τα πρωτογενή στοιχεία τα λέμε επίσης ξηρά στοιχεία, ενώ τα δευτερογενή συσσωρευτές.
Η τάση
Κάθε στοιχείο έχει μία διαφορά δυναμικού, που συνήθως την λέμε τάση, και η οποία εξαρτάται από την χημική σύνθεση των δύο ηλεκτροδίων. Η μονάδα έκφρασης της τάσης είναι τα Volts (V).
Η τάση που συνάγεται από την χημική του σύνθεση είναι κατ' αρχάς ονομαστική. Στην πράξη θα έχει μεν αυτή την τάση, αλλά όταν έχει όλη του την ενέργεια η τάση θα είναι λίγο μεγαλύτερη, ενώ όσο εξαντλείται η ενέργειά του η τάση θα είναι λίγο μικρότερη.
Σαν παράδειγμα, το στοιχείο Ni-Cd έχει ονομαστική τάση 1,2 V. Αμέσως μετά την φόρτιση η τάση του κυμαίνεται στα 1,35-1,4 V, ενώ αντίθετα όταν η τάση πέσει στα 1,1 V είναι ήδη "άδειο" για κάθε πρακτική εφαρμογή.
Η τάση που δείχνουν τα στοιχεία εν κενό (όταν δεν παρέχουν ενέργεια) είναι πλασματική. Ετσι ένα πρακτικά άδειο στοιχείο Ni-Cd μπορεί να δείχνει εν κενό 1,2 V αλλά μόλις δεχθεί φορτίο να δείξει την πραγματική χαμηλή του τάση. Γι' αυτό, την τάση την μετράμε πάντα υπό φορτίο.
Η χωρητικότητα
Εξ ίσου σπουδαίο χαρακτηριστικό των ηλεκτρικών στοιχείων είναι η χωρητικότητά τους. Η χωρητικότητα δείχνει την θεωρητική διάρκεια που μπορεί να ξεφορτίζεται ένα στοιχείο με κάποιο σταθερό ρεύμα.
Δηλαδή, η χωρητικότητα είναι το γινόμενο του χρόνου (σε ώρες "h" ή σε λεπτά "min") επί την ένταση του ρεύματος (σε αμπέρ "A" ή σε μιλιαμπερ "mA") οπότε και εκφράζεται αντίστοιχα σε: αμπερώρια (Ah) ή μιλιαμπερώρια (mAh), ή αμπερολεπτά (Amin) ή μιλιαμπερολεπτά (mAmin).

Δηλαδή μία μπαταρία με χωρητικότητα 500 mAh μπορεί να δίνει ρεύμα 500 mA για 1 ώρα, ή 250 mA για 2 ώρες ή 50 mA για 10 ώρες κ.ο.κ.

3-7

Ni-MH
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Τα στοιχεία Νικελίου-Υδριδίου-Μετάλλου (Nickel Metal Hydride, Ni-MH) ήταν το αποτέλεσμα της ανάγκης αποφυγής του Καδμίου που θεωρείται πολύ τοξικό στο περιβάλλον.
Το θετικό ηλεκτρόδιο είναι το ίδιο όπως και στις Ni-Cd, δηλαδή οξυ-υδροξείδιο του νικελίου που μεταπίπτει σε υδροξείδιο του νικελίου κατά την εκφόρτιση. Το αρνητικό ηλεκτρόδιο είναι φτιαγμένο από ένα μέταλλο που εύκολα απορροφά και αποδίδει υδρογόνο. Έχουν τον ίδιο ηλεκτρολύτη (Υδροξείδιο του Καλίου, ΚΟΗ) και το ίδιο διαχωριστικό υλικό
Επειδή έχουν την ίδια ονομαστική τάση 1,2 V και τις ίδιες εξωτερικές διαστάσεις με τις Ni-Cd, είναι επόμενο να μπορούν να τις αντικαταστήσουν άμεσα στις πιό πολλές εφαρμογές. Αρχικά βρήκαν εφαρμογή σε κινητά τηλέφωνα και φορητούς ηλεκτρονικούς υπολογιστές.
Οι Ni-MH έχουν μεγαλύτερη χωρητικότητα από τις Ni-Cd. Δεν υπάρχει όμως μία και μόνη σχέση μεταξύ των δύο τύπων. Στα μικρά μεγέθη στοιχείων συναντάμε Ni-MH με χωρητικότητα έως και 180% μεγαλύτερη από ισομεγέθη Ni-Cd π.χ. 100 mAh έναντι 50 mAh, ή 280 mAh έναντι 110 mAh, ενώ στα μεγαλύτερα μεγέθη όπως τα "Sub C" η διαφορά είναι γύρω στο 37% π.χ. 2400 mAh έναντι 3300 mAh.
Ο αριθμός των κύκλων στην πρακτική ζωή τους είναι περίπου το ένα τρίτο αυτού των Ni-Cd. Η ζωή τους εξαρτάται άμεσα από την ένταση της φόρτισης, και από το βάθος (ποσοστό) της εκφόρτισης. Αν φορτίζεις με μεγάλες εντάσεις η ζωή τους θα ελαττωθεί. Επίσης αν όλες οι εκφορτίσεις είναι πλήρεις η ζωή τους θα είναι μικρότερη απ' ότι αν όλες οι εκφορτίσεις ήταν ατελείς.
Οι Ni-MH αποφορτίζονται με διπλάσιο έως και τριπλάσιο ρυθμό απ' ότι οι Ni-Cd. Τις πρώτες 24 ώρες χάνουν ένα 10% του φορτίου τους.
Πρέπει να είναι πάντα φορτισμένες. Να συμπληρώνεις το χαμένο φορτίο όσο πιο σύντομα γίνεται μετά την χρήση, και παράλληλα να συντηρείς το φορτίο με μία από τις μεθόδους που φορτίζουν "με δόσεις". Ορισμένα στοιχεία δεν πρέπει να μείνουν τελείως αφόρτιστα ούτε για δύο ημέρες.

Μετά από αποθήκευση, και πριν την χρήση τους, πρέπει να τις περάσεις από ένα πλήρη κύκλο για να ξυπνήσουν. Επίσης πρέπει να τους κάνεις ένα πλήρη κύκλο κάθε 4 εβδομάδες.

δεν υπάρχεις....
 απλά...
 

ZAFIR έγραψε:δεν υπάρχεις....
 απλά...
 

Έφυγα και δεν το γνωρίζω ;   

4-7
Li-Io
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Το στοιχείο Λιθίου Ιόντων, έχει ένα θετικό ηλεκτρόδιο που περιέχει οξείδιο του λιθίου. Τα ιόντα του λιθίου μεταφέρονται κατά την φόρτιση ή την εκφόρτιση από το ένα στο άλλο ηλεκτρόδιο, μέσω ενός πορώδους διαχωριστικού φύλλου εμβαπτισμένου σε ηλεκτρολύτη.
Τα στοιχεία Li-Io έχουν ονομαστική τάση 3,7 V, και προσφέρονται σε ελάχιστα μεγέθη/χωρητικότητες (ποιο γνωστά τα 450mAh και 700mAh).
Δεν μπορούν να εκ φορτιστούν με ρεύμα μεγαλύτερο από 2C.

Για ασφάλεια από υπερβολικό ρεύμα φόρτισης, ή εκφόρτισης, πρέπει να έχουν ενσωματωμένο ένα ηλεκτρονικό κύκλωμα προστασίας. Χωρίς αυτό το κύκλωμα η χρήση τους εγκυμονεί κινδύνους έκρηξης. Το κύκλωμα αυτό ανοίγει όποτε η τιμή του ρεύματος ξεπεράσει το ασφαλές όριο, αλλά δεν επανέρχεται (δεν ξανακλείνει) μόνο του, παρά μόνο αν αποσυνδεθεί πρώτα η μπαταρία από την κατανάλωση, και συνδεθεί εκ νέου.

5-7
Li-Po
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Σήμερα τα πλέον διαδεδομένα επαναφορτιζόμενα στοιχεία Λιθίου είναι τα επονομαζόμενα Λιθίου - Πολυμερούς. Αυτά στην πραγματικότητα είναι στοιχεία "Λιθίου Ιόντων Πολυμερούς", όμως συμπλέοντας με την παγκόσμια ορολογία, θα τα λέμε και εμείς "Λιθίου - Πολυμερούς" ή Li-Po. Πληροφοριακά αναφέρουμε ότι υπάρχουν και αυθεντικά στοιχεία "Λιθίου Πολυμερούς" τα οποία όμως δεν μπορούν να αποδώσουν σε θερμοκρασίες κάτω από 60 βαθμούς Κελσίου. Το στοιχείο του Λιθίου Ιόντων Πολυμερούς, το πορώδες διαχωριστικό φύλλο έχει αντικατασταθεί από ένα φύλλο συμπαγούς πολυμερούς υλικού, που ναι μεν είναι μη αγώγιμο στον ηλεκτρισμό, αλλά επιτρέπει να περάσουν τα ιόντα. Τα ηλεκτρόδια τους είναι Λίθιο στην κάθοδο, και Γραφίτης (άνθρακας) στην άνοδο. Τα στοιχεία Li-Po έχουν ονομαστική τάση 3,7V. Η πρακτική περιοχή τάσης είναι από 4,2 Volts όταν είναι φρέσκο φορτισμένα, έως 3 Volts όταν εκ φορτιστούν. Η εξωτερική διαφορά από τα στοιχεία Li-Ion είναι ότι περικλείονται σε μαλακό περίβλημα που λέγεται "φάκελλος". Αυτό το γεγονός τα κάνει να είναι πολύ ελαφριά συγκριτικά με όλα τα άλλα στοιχεία, και αποκλείει τον κίνδυνο έκρηξης, αφού δεν μπορεί να αναπτυχθεί μεγάλη πίεση στο εσωτερικό του στοιχείου, όχι όμως και τον κίνδυνο ανάφλεξης .Όταν φεύγουν από το εργοστάσιο κατασκευής τους, οι Li-Po έχουν περίπου το 50% του φορτίου τους. Τα στοιχεία Li-Io και Li-Po απαιτούν ειδικές παραμέτρους φόρτισης, που ΜΟΝΟ φορτιστές κατασκευασμένοι γι' αυτή την αποστολή (ή τα ειδικά προγράμματα Li-Io και Li-Po των φορτιστών) μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Αν οι τιμές της τάσης ή της έντασης κατά την φόρτιση είναι μεγαλύτερες από τις επιτρεπόμενες, υπάρχει κίνδυνος ανάφλεξης ενός ή περισσότερων στοιχείων. Η φλόγα που βγαίνει από ένα στοιχείο Li-Po θυμίζει βεγγαλικό και φθάνει τα 3-4 μέτρα Έχουν μικρό βαθμό εκφόρτισης στην αποθήκευση. Οι Li-Po δεν πρέπει να μένουν πλήρως φορτισμένες για περισσότερο από ένα μήνα. Εάν τις αποθηκεύσεις με πλήρη ενέργεια και για μεγάλο διάστημα, θα μειωθεί η δυνατότητα να ανακτούν όλη την ονομαστική χωρητικότητά τους.Η χωρητικότητα των Li-Po μειώνεται με κάθε κύκλο

6-7
Li-Metal 
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Αναφέρονται και ως LiMnO4. Εχουν πολύ καλή σχέση ενέργειας / βάρους, και η ονομαστική τους τάση είναι 3V. Η ελάχιστη τάση εκφόρτισης είναι τα 2,0V (κατ' άλλους τα 2,5V). Αν η τάση πέσει κάτω από αυτά τα όρια το στοιχείο καταστρέφεται άμεσα. Τα Li-Metal εκφορτίζονται ανόμοια, άρα ένα στοιχείο στο πακέτο μπορεί να πέσει κάτω από το προαναφερθέν όριο τάσης χωρίς να το καταλάβεις. Κάθε προσπάθεια φόρτισης ενός κατεστραμμένου στοιχείου είναι επικίνδυνη για έκρηξη Δεν έχουν πρόβλημα μνήμης και μπορούν να φορτιστούν σε οποιοδήποτε στάδιο χωρητικότητας βρίσκονται. Πρέπει να επαναφορτίζονται αμέσως μετά την χρήση, και να αποθηκεύονται με όλη την ενέργειά τους (αντίθετα απ' ότι συνιστάται για τις Li-Ion και Li-Po). Έχουν μικρό βαθμό εκφόρτισης στην αποθήκευση. H ζωή τους περιορίζεται στους 80-100 κύκλους, τους οποίους - για ασφάλεια - δεν πρέπει να ξεπεράσεις.

7-7
Συσσωρευτές  μολύβδου
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]


Το θετικό ηλεκτρόδιο αποτελείται από διοξείδιο του μολύβδου (PbO2), ενώ το αρνητικό ηλεκτρόδιο είναι μεταλλικός μόλυβδος Pb. Κατά την εκφόρτιση το διοξείδιο του μολύβδου στην άνοδο μεταπίπτει σε θειϊκό μόλυβδο, και ο μόλυβδος στην κάθοδο μεταπίπτει επίσης σε θειικό μόλυβδο. Ο ηλεκτρολύτης είναι θειικό οξύ, σε μορφή ζελέ (gel), ή σε υδαρή μορφή. Στην δεύτερη περίπτωση συμφέρει να είναι "στεγανοί", για να μη χυθεί το οξύ αν τουμπάρουν. Η χωρητικότητα των συσσωρευτών μολύβδου κλασσάρεται με 0,05C που σημαίνει ότι μία μπαταρία 6 Ah, μπορεί να εκφορτίζεται με 300 mA επί 20 ώρες. Όμως στην πράξη τους εκ φορτίζουμε με πολύ μεγαλύτερα ρεύματα, με αντίστοιχη μείωση της χωρητικότητάς τους. Για παράδειγμα, ο συσσωρευτής με ονομαστική χωρητικότητα 6Αh, όταν εκφορτίζεται με 1C μπορεί να αποδώσει μόνο το 30% της ονομαστικής χωρητικότητας του, δηλαδή 2Α
Ο συσσωρευτής μολύβδου φορτίζεται με σταθερή τάση, με ειδικό φορτιστή, ή κατάλληλο πρόγραμμα σε σύνθετο φορτιστή. Το μέγιστο ρεύμα φόρτισης είναι 0,2C δηλαδή για την μπαταρία των 6 Ah δεν πρέπει να υπερβεί τα 1,2 Α. Θεωρείται φορτισμένος όταν η τάση του κάθε στοιχείου φτάσει τα 2,4 V, δηλαδή η μπαταρία με 6 στοιχεία να φτάσει τα 14,4 V.

Η φόρτιση αρχίζει με το μέγιστο επιτρεπτό ρεύμα, στην συνέχεια αυτό μειώνεται σταδιακά και στο τέλος καταλήγει σε πολύ μικρό ρεύμα (π.χ. 100 mA). Αν ο φορτιστής είναι "αυτόματος" η φόρτιση θα διακοπεί. Αν για κάποιο λόγο η τάση έχει πέσει κάτω από 1,75V ανά στοιχείο, η φόρτιση πρέπει να αρχίσει με πολύ μικρό ρεύμα 0,01C έως ότου φθάσει τα 1,75V και τότε μπορεί να συνεχίσει με τον κανονικό ρυθμό. Ο τελείως αφόρτιστος συσσωρευτής δείχνει τάση 1,75 V ανά στοιχείο, ή 10,5 V για τα 6 στοιχεία. Όμως δεν πρέπει να αφήσουμε την τάση να πέσει κάτω από 2 V (ανά στοιχείο) γιατί τότε κινδυνεύει να πάθει "θειϊκωση" και δεν θα μπορεί να ξαναφορτισει. Θειϊκωση είναι η περίπτωση όπου κρύσταλλοι θειικού μολύβδου επικάθονται στα ηλεκτρόδια, εμποδίζοντας την περαιτέρω επικοινωνία με το άμεσο περιβάλλον τους. Ανθεκτικοί στην παρατεταμένη εκφόρτιση είναι μόνο οι συσσωρευτές με το χαρακτηριστικό "deep discharge". Καθώς η μπαταρία μολύβδου εκφορτίζεται τα ηλεκτρόδια διογκώνονται. Στην αποθήκευση χάνει μόνο το 10% κάθε τρείς μήνες, άρα μετά από 6 μήνες θα έχει το 80% της ενέργειάς του, και μετά από 12 μήνες το 60 %.Η ζωή του κυμαίνεται από 200 έως 500 κύκλους, και εξαρτάται από το ποσοστό εκφόρτισης που δέχεται σε κάθε κύκλο. Δεν εμφανίζει μνήμη, αλλά αν εκ φορτιστεί τελείως χαλάει. Ο συσσωρευτής μολύβδου θεωρείται εκτός πρακτικής χρήσης όταν δεν μπορεί να ανακτήσει και να αποδώσει περισσότερο από το 50% της αρχικής χωρητικότητάς του. Ο μόλυβδος είναι τοξικός, άρα οι συσσωρευτές που τον περιέχουν δεν πρέπει να πετιούνται στα σκουπίδια, αλλά να παραδίδονται στα κέντρα συλλογής τους.

Μπαταρία για αυτοκίνητα

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Μπαταρία για αυτοκίνητα πως υπολογίζουμε τη χρειαζόμαστε [ A ]για το κάθε αυτοκίνητο ,είναι σχετικά πολύ απλό , για να βρούμε τα αναγκαία αμπέρ και να μην μας πουλάνε ότι θέλουν ,υπάρχει ο εξής τύπος 3,85 χ ιπποδύναμη κινητήρα [ hp και όχι Kw ] και μας βγάζει τα αμπέρ που χρειάζεται ο κινητήρας για μια ομαλή εκκίνηση με μακροζωία του εκκινητή [ Μίζα ] .
Παράδειγμα
Κινητήρας αυτοκινήτου 150 Hp x 3,85 = =577,5 A τα αμπέρ τις μπαταρίας θα πρέπει να είναι 577 Α [ρεύμα αιχμής ] για 30 δευτερόλεπτα στις χειρότερες θερμοκρασιακές συνθήκες που είναι συνήθως [-0 -18 ]
Επίσης έχοντας μια μπαταρία και γνωρίζοντας τα αμπέρ που έχει πολλαπλασιάζοντας με τον αριθμό 0,26 βρίσκουμε την μεγίστη ιπποδύναμη κινητήρα που μπορεί να εκκινήσει σε θερμοκρασία -18.

Μια μπαταρία μολύβδου χάνει το 7% σε θερμοκρασία 38 βαθμούς το μήνα ,5% σε 27 βαθμούς ,και 1% σε κάτω από 10 βαθμούς ,καλό είναι σε περιόδους ακινησίας μια φορά το μήνα να γίνετε συντήρηση με εκφορτιση - φόρτιση ώστε να την διατηρούμε σε ποσοστό 80% και άνω ώστε να την έχουμε για το μέγιστο προσδόκιμο ζωής τις.







Πως να έχετε μπαταρίες λιθίου σε άριστη κατάσταση

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Τίποτα δε διαρκεί για πάντα στο μάταιο τούτο κόσμο κι αυτή η διαχρονική αλήθεια αφορά και τις μπαταρίες. Η φθορά αγγίζει και τις μπαταρίες λιθίου, με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να χάνουν την αποτελεσματικότητά τους και να χρειάζονται αντικατάσταση.
Μπορείτε, όμως, να καθυστερήσετε το μοιραίο, ακολουθώντας μερικές απλές συμβουλές, που θα σας επιτρέψουν να αξιοποιήσετε τις μπαταρίες σας για πολύ μεγαλύτερο διάστημα:
Α. Αποφύγετε τη ζέστη. Μια πλήρως φορτισμένη μπαταρία θα χάσει το 20% της απόδοσής της αν είναι εκτεθειμένη σε υψηλή θερμοκρασία.
Β.Αν δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσετε μια μπαταρία για κάποιο διάστημα, φορτίστε τη στο 40% και βάλτε τη στο ψυγείο (όχι στην κατάψυξη].

C.Μετά από 30 συνεχόμενες φορτίσεις, αποφορτίστε πλήρως τη μπαταρία και επαναφορτίστε τη. Κάντε το αυτό σε κάθε 30 άδα φορτίσεων.

Τελος